Hoe je kan bidden, samen met je (klein)kind?


Het levensgebed is bijzonder geschikt voor kinderen. ‘s Avonds biddend terugblikken op de voorbije dag is een rustgevende en natuurlijke manier om de dag af te sluiten. Danken, om vergeving vragen en kijken naar de dag van morgen. Het gaat vanzelf.

Doe het bijvoorbeeld samen met je (klein-)kind net voor het slapen gaan. Volg de grote lijnen van het levensgebed.
  1. Vraag in je eigen woorden aan God om aanwezig te zijn tijdens jullie gebed.
  2. Vraag je (klein-)kind om terug te kijken naar de afgelopen dag. Je kan elke dag een iets andere vraag stellen: wat maakte je vandaag gelukkig, of net verdrietig, wie was er vandaag bijzonder voor jou, wat heb je vandaag meegemaakt…? Ga niet analyseren, oordelen of naar oplossingen zoeken. Blijf bij de ervaring.
  3. Vraag of je (klein-)kind God wil danken voor iets of iemand, of misschien wel om vergeving of hulp vragen voor iets? Is er iets om te onthouden?
  4. Bid tot slot samen een Onze Vader, een Weesgegroet of een ander vertrouwd gebed.

Je (klein-)kind kan zo ervaren dat samen bidden een intiem moment van samenzijn en van ontmoeting is, met zichtzelf, met elkaar en met God. Niet vreemd, maar net heel concreet. 

Meer dergelijke vragen én antwoorden vind je op de website www.startdestilte.be.


Reacties

Alex zei…
Gewoon blijven stilstaan bij je (onze) eigen ervaringen en danken voor al het goede van die dag en voor het leven, is telkens een mooi en hemels gebed. DANK aan pater Sintobin en alle gelijkgestemden en gelijkzoekenden.
Unknown zei…
Bedankt voor de handige tips.
Op wat voor een leeftijd begin je hiermee?
Beste Marco, Ik zou zeggen, hoe sneller/jonger hoe beter! Ik stuur je overigens een dezer nogwel een uitvoeriger mail!

Vriendelijke groet,

Nikolaas
Anoniem zei…
ALS de ouders niets willen, dan kan je alleen zelf bidden.
Déanna Leenaers zei…
Danjk voor het opfrissen van het levensgebed bij het vallen van de avond die ons zomaar telkens opnieuw ware rijkdom leert ontwaren...
Anoniem zei…
Samen met je kleinkind bidden, is een prachtige wens die ook leeft in mijn hart echter....mijn zoon en schoondochter willen niets weten van God, bidden en aanverwante artikelen zoals ze dat zelf noemen.
Ik heb er het volgende op bedacht. Als mijn kleindochter hier logeert dan noemen we de gebeurtenissen van de dag en zeggen bij alle onderdelen DANK. Vervolgens leg ik mijn hand op haar hoofdje en bidt in stilte om zegen over dit prachtige mensenkind. Het wonderlijke is dat zij dan ook stil is en dat voor bijna twee jaar! Tot slot geef ik haar een kruisje op het voorhoofd en bidt hardop het versje van de 14 engelen. (dat laatste is geen bezwaar maar nostalgie voor mijn zoon) Misschien hebben anderen iets aan mijn suggestie.

Marianne

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)