Geen seks, geen gegniffel



Een groepje jonge studenten. Ze vertellen over wat hun ter harte gaat, de een na de ander. Het gesprek gaat naar de diepte.

Een meisje toont de ring die ze aan haar vinger draagt. Ze legt heel sereen uit dat ze die gekregen heeft tijdens een eucharistieviering. Hij symboliseert de verbintenis die ze aangegaan is om geen seksuele betrekkingen te hebben voor het huwelijk.

De anderen luisteren aandachtig. Geen spoor van gegniffel. Het is een keuze zoals een ander. Dat respecteer je.

Reacties

Anoniem zei…
Voor haar hopen en bidden dat ze ook een maagd als man en echtgenoot zal vinden met Gods hulp. Bijbelse sereniteit inderdaad. Daar kan een mens nimmer spijt van krijgen. De hemel vrolijkt op en staat blij om hen heen.
15 mei 2013 om 09:02
Anoniem zei…
Dus?
15 mei 2013 om 09:13
Anoniem zei…
Misschien niks. Moet dus of hoeft dus niet, altijd, meestal niet? Soms? Ik zag een bepaalde glans of schoonheid in haar keuze, maar eigenlijk zonder dus. Wel denk ik dat niemand blij wordt van m.b.t. de sexuele moraal maar raak leven tot je eventueel een keer aan iemand blijft hangen, en voor hoe lang, och dat zien we dan wel weer. Het is misschien verhelderend als van tijd tot tijd iemand het oorspronkelijke model - of een abstract, achterhaald en onrealistisch ideaal?- weer eens laat zien. Wie weet gaat iemand er anders door denken.
15 mei 2013 om 11:11
Anoniem zei…
Prachtig dat dit kan! De keuze van de jonge vrouw, de getuigenis, de reacties van de andere jongeren maken mij blij.
Hoe de persoonlijke verhalen ook verder gaan, zo'n getuigenis blijft iedereen bij, en herinnert aan een àndere vrijheid.

"Dus?" kan vriendelijker, toch?
15 mei 2013 om 11:49
Anoniem zei…
Het confronteert. Hoe mooi het ook is. Wie haalt de hoge lat? Het is niet altijd gemakkelijk om blij te zijn met en voor de ander, als men in zijn eigen leven met geheel andere bagage rondloopt. Als ik op mijn 20e geloofd had was ik misschien ook priester geworden. Ik ben blij voor Walter, maar ik voel ook een bepaalde pijn over mijn eigen bijna voorbije leven, met alle gemiste kansen om meer aan God te geven, "de Enige die ertoe doet". Misschien zit er pijn achter dat dus, niet zozeer onvriendelijkheid?
15 mei 2013 om 12:53
Anoniem zei…
Ik geloof dat deze "pijn" die u beschrijft, heel veel geeft aan God.
En aan ons geeft u mildheid en wijsheid, dank ...
15 mei 2013 om 14:49
Een reactie posten

Meest gelezen

Wat verrijzenis kan betekenen in de dierenwereld en in jouw leven - Adembenemende video

Afbeelding
Deze video-beelden zijn adembenemend. Een echte thriller met een onwaarschijnlijk einde. Zomaar, toevallig, opgenomen door toeristen in het Krugerpark in Zuid-Afrika. Onderaan vind je enkele vraagjes om met dit document naar de diepte te gaan. In deze beelden uit het dierenreservaat kan je zien hoe het leven sterker is dan de dood, hoe het brute geweld uiteindelijk het onderspit moet delven voor het broze nieuwe leven; in gelovige termen uitgedrukt, hoe God kiest voor wat klein en kwetsbaar is; of nog, hoe God het geknakte riet niet breekt en kleine en zwakke mensen groot maakt. Ook al kan dit lang duren, gaat het doorheen ups en downs, en lijkt alles totaal en reddeloos verloren. o Ik kan verwijlen bij deze beelden en deze boodschap in mij laten doordringen. Durf ik, ben ik bereid hierin te geloven? o Ik kan ook zien wat dit betekent in mijn leven: waar heb ik moeten vechten, waar hebben anderen gevochten met en voor mij en ben ík gered geworden uit iets wat objectief uitzichtl
Meer lezen

Waarom we stille zaterdag graag overslaan - de uitleg van Karl Rahner sj

Afbeelding
In de lezingendienst van het brevier vinden we op Stille Zaterdag een boeiende uitleg van Karl Rahner sj over Stille Zaterdag. Enkele uittreksels. “Als we denken aan Stille Zaterdag, valt iets merkwaardigs op: in ons godsdienstig leven slaan we deze dag over. We vieren Goede Vrijdag en Pasen, … Wat er tussen deze twee dagen ligt, namelijk Stille Zaterdag, slaan we over. … Toch belijden we, telkens als we de apostolische geloofsbelijdenis … uitspreken: Hij is nedergedaald ter helle . En dit is de tekst die bij Stille Zaterdag hoort. … Het betekent op de eerste plaats: Jezus is waarlijk gestorven. … De dood heeft Jezus vastgehouden als in banden. Hij was in de dood. … Omdat wij uit hetzelfde hout gesneden zijn en ook midden in het leven reeds onze dood sterven, kunnen wij zijn lot niet enkel van buiten af begrijpen, maar wij kunnen het delen. Gelovend ervaren wij dat zijn nederdaling in de machteloosheid van  ons mens-zijn alle paaszaterdag-uren van ons leven geheiligd heef
Meer lezen

Kan je vandaag nog in Jezus geloven zoals 2000 jaar geleden? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Homilie van Beloken Pasen Een tijd geleden bracht ik het WE door met een jong koppeltje. Ze zijn 25 jaar oud en kennen elkaar reeds 8 jaar. Ze wonen beiden in Parijs. Beide jonge mensen willen trouwen met elkaar en gedurende dat WE hebben we hun huwelijk voorbereid. Ik vroeg hen me uit te leggen wat het christelijk geloof voor hen precies betekent.   Hoewel ze dit niet afgesproken hadden, vatten ze elk hun geloof in drie punten samen: 1)     een aantal waarden; 2)     een relatie tot een liefhebbende God; 3)     en een houding van verantwoordelijkheid naar de andere mensen. Ik zei hen vervolgens   dat christenen deze drie punten gemeenschappelijk hebben met Joden en moslims. Dat, bijgevolg, deze drie elementen, hoe belangrijk ook, niet typisch christelijk zijn. Beiden waren verbouwereerd. Ik denk nochtans dat vele christenen desgevraagd een gelijkaardig antwoord zouden geven. Het Evangelie van deze Beloken Pasen gaat hierover: het geloof in Jezus als de
Meer lezen

Over wassen van een aidszieke en Witte Donderdag - homilie Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Witte Donderdag  2024 Als   jezuïet in opleiding woonde ik in Parijs. Elke zaterdagmorgen was ik er vrijwilliger op een dienst voor palliatieve zorgen. De helft van de bedden was voorbehouden voor terminale aidspatiënten. Een van hen was Jean-Louis, een dertiger. Hij was vel over been. Gevolg van chronische diaree. Ik stapte zijn kamer binnen om wat bij te praten. Op dat eigenste ogenblik zag ik Jean-Louis uit zijn bed opspringen. Net op tijd om te voorkomen dat hij zichzelf zou bevuilen door de gevolgen van een zoveelste oncontroleerbare darmkramp. De geur was onuitstaanbaar. Maar nog pijnlijker was de gelaatsuitdrukking van die naakte man. Hij wist niet waar te kruipen van schaamte en walging. Ik ook niet … Amper een minuut later stond er een verpleegster. Een jong meisje met een prachtige glimlach. Met een kwinkslag stapte ze, door de smurrie heen,   naar Jean-Louis toe. Ze reinigde hem en hielp hem terug zijn bed in. Haar eigen baby had ze niet met meer zachtheid en liefde
Meer lezen

De tenen van God (1/4)

Afbeelding
“ De tenen van God. Mijn schizofrenie ”. Zo heet het autobiografische boek van Michel Mestrum (ISBN 978 90 6445 881 1). Michel is ervaringsdeskundige. Na een jarenlange opname in de psychiatrie is hij erin geslaagd om zijn zelfstandigheid te herwinnen. Verstandig en talig als hij is, weet hij het onvatbare van zijn psychose haarscherp te verwoorden. Zijn kracht haalt Michel in belangrijke mate uit zijn geloofsleven. Hieronder vindt u enkele sterke citaten. “Net zoals het literatuur betaamt zoek ik kleintjes die spanning te beleven tussen het leven ontvangen zoals het ons gegeven werd, en dankbaar genieten van wat ons allemaal wordt aangereikt, en aan de andere kant genoeg inzicht en tegelijk berusting hebben om te aanvaarden wat ons niet gegeven werd, en om ook daarmee op weg te gaan, wetend dat wij ook daarin de voorbode moeten zien van alles wat wij verder zullen moeten achterlaten of zullen moeten missen.  Derhalve moet je durven dromen en je leven mee laten bepalen door een ars m
Meer lezen