Rivalen?

Wat ons tot mensen maakt is precies onze ervaring van de oneindigheid, het feit dat we nooit voldaan zijn.

Typisch voor ons is een eindeloos verlangen, het op het spoor komen van de oneindigheid niet buiten onszelf maar binnen. We stellen vragen over totaliteit en over uiteindelijke zin. Op die manier komen we uit bij de godsvraag.  

God en mens zijn geen rivalen. Het is niet omdat je van een mens houdt dat je minder van God zou houden. Als we proberen meer van iemand te houden, proberen we meer van God te houden. Spreken over liefde voor God en liefde voor mensen, is spreken over dezelfde werkelijkheid. En als we onszelf ervaren als een mysterie, ervaren we het absolute mysterie van God zelf.

Ron Modras

Reacties

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj