Xavier, Romani en John Paul

Deze dagen werk ik mee aan het zevende Europese congres van directeurs van de jezuïetencolleges: 155 deelnemers die 148 van de 150 middelbare scholen vertegenwoordigen, verspreid over 18 “jezuïetenprovincies”, met 14 verschillende talen. Onderwerp is: “Tijd van crisis, tijd van hoop. Opvoeding vandaag.”

 Het is een boeiende ontmoeting van alle mogelijke mensen van het terrein, waaronder ook heel wat medebroeders. Verscheidenheid troef: Xavier, een Spaanse superdirecteur van een schoolstructuur met 7 campussen, die in totaal een 1000 leerkrachten onder zijn hoede heeft;  Romani ,een medebroeder met wie ik samen studeerde, adjunct-directeur van ons college in Caïro; of nog, John-Paul, directeur van een kleine kostschool in Windsor.

Deze morgen hadden we een stevige inleiding door een Spaanse onderwijsspecialist. Hij toonde aan hoe vandaag jongeren hun identiteit vormen, niet meer door zich te inspireren aan modellen die ze vervolgens gaan reproduceren, wel vanuit het experimenteren met allerhande ervaringen. Zij leven daarbij in een cultuur waar verscheidenheid troef is. De spreker stelde dat onderwijs per definitie niet waardenvrij  of neutraal kan zijn. Reeds de loutere keuze van de kennisinhouden die wel of niet worden aangeboden, is geïnspireerd aan al of niet geëxpliciteerde waarden. Uitdaging hierbij voor de katholieke school is om een duidelijke identiteit aan te bieden waarbinnen ook plaats  wordt ingeruimd om iets te proeven van de typisch christelijke ervaring.

Sprekend over de hoop citeerde hij decreet van de 35ste Algemene Congregatie van de Sociëteit van Jezus: “Het goddelijk leven op het spoor komen in de diepere lagen van de werkelijkheid,  dat is de zending van hoop die aan de jezuïeten wordt toevertrouwd.”

Reacties

Anoniem zei…
Het lijkt dat ik een déjà vu heb. De slingerbeweging zet zich in gang. Van kennis naar ervaring en van ervaring naar kennis.
Als ik terugblik op 30 jaar onderwijservaring dan is het die beweging die ik meemaakte.
Beiden kunnen niet los van elkaar. Het lijkt toch wel een moeilijke evenwichtsoefening voor onze opvoeders en leraren. En toch, als je kijkt naar het dagelijks leven dan zijn het de ervaringen die je leven kleuren en het is de reflectie vanuit het hart en het verstand (kennis) die deze ervaringen kunnen bijkleuren. Het bewust omgaan met deze levenskunst is een mooie opgave.

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)