De link tussen Las Vegas en Jesaja


Onderstaande homilie gaf ik gisteren bij de benedictinessen van Ermeton

18de zondag van het jaar, A
Jesaja 55,1-3; Romeinen 8,35.37-39; Matteüs 14,13-21

 In de eerste lezing hoorden we: “Komt naar het water, gij allen die dorst lijdt! Ook gij die geen geld hebt, komt toch. Komt kopen, geniet zonder geld en zonder te betalen.” Het lijkt wel een schreeuwige reclameboodschap voor Las Vegas: gratis eten en drinken om mensen te lokken naar de gokmachines. Hoe is het mogelijk dat mensen daar niet op ingaan?  

We hoorden ook. “Wat geeft gij uw geld voor iets dat geen brood is? Wat geeft gij uw arbeid voor iets dat niet voedt?” Ook dit klinkt vertrouwd in onze oren. Deze keer echter niet Las Vegas, maar wel meneer pastoor die klaagt dat de mensen niet meer naar zijn kerk komen en dat ze op zondagmorgen alle mogelijke dingen doen, behalve dan naar de mis gaan.
En nochtans is deze tekst ongeveer 2700 oud, reeds van lang voor de Kerk bestond, reeds van lang voor de geboorte van Jezus, reeds van lang voor het jaar 2011. Reeds in zijn tijd stelde de profeet Jesaja vast hoe moeilijk het wel was om mensen te doen proeven van het Woord van God. Van in het begin van onze geloofsgeschiedenis blijken mensen terughoudend te zijn om zich toe te vertrouwen aan God.  Deze eerlijkheid en nuchterheid van Jesaja zijn geruststellend. De marginalisering van onze Kerk en van het christendom ten voordele van de soms meest gekke alternatieven, zijn dus blijkbaar niet uitzonderlijk.

Er is eigenlijk geen reden om ongerust te worden. Het is, sinds alle tijden, eigen aan de mens dat hij de voorkeur geeft aan het zekere, het zichtbare, het onmiddellijk vatbare, het snelle en intense plezier dat hij kopen kan wanneer en zoveel als hij wil ... De moderne mens weet maar al maar al te goed dat dit hem maar een magere en oppervlakkige voldoening kan geven die zo weer voorbij zal zijn. En toch doet hij  - doen wij – dit steeds opnieuw.
Probleem is dat deze vaststelling iets heeft van een self fulfilling prophecy. Vermits we de indruk krijgen dat we vechten tegen de bierkaai en dat hetzelfde verhaal zich steeds herhaalt, lijkt de logische conclusie te zijn dat we er best ook maar de brui aan kunnen geven, en verhuizen naar Las Vegas om daar ook enkele graantjes mee te pikken!

De tweede lezing en het Evangelie geven ons concrete tips, uiteraard in de andere richting.
1. In zijn brief aan de Romeinen bezingt Paulus zijn liefdesband met Jezus. Wat Paulus doet stand houden in alle beproevingen is zijn liefde tot Jezus. Het lijstje dat hij opsomt is indrukwekkend: verdrukking, nood, vervolging, honger, naaktheid, levensgevaar, het zwaard ... We weten dat Paulus die zaken ook allemaal aan den lijve heeft ondervonden. Het is zijn verbondenheid met de levende Heer waarin hij zijn kracht heeft gevonden. Niet alleen om te volharden in trouw en geloof. Maar meer nog, om blijvend te groeien en om zijn geloofservaring te delen met steeds meer mensen.

2. In het Evangelie volgens Matteüs hoorden we dan weer het verhaal van de broodvermenigvuldiging. Ook hier kunnen we, uiteraard, iets uit leren. Jezus en zijn leerlingen bevinden zich in een schijnbaar uitzichtloze situatie. Hoe eten geven aan naar schatting 20.000 hongerige mensen, bij valavond op een afgelegen plaats?
Hier is eigenlijk geen discussie mogelijk. Dit kan gewoon niet. Toch, tegen beter weten in, gaan de leerlingen doen wat Jezus hen zegt te doen.  En dit vertrouwen in Jezus, hun gehoorzaamheid aan de Heer maakt dat het onmogelijke mogelijk wordt. Jezus gaat de zaak letterlijk in handen nemen. Met een absoluut minimum aan middelen, voedingsmiddelen in dit geval, zorgt hij voor het nodige eten. Hij geeft het door aan zijn verbaasde leerlingen die het op hun beurt gaan uitdelen aan de mensen. Met vijf broden en twee vissen, eigenlijk twee maal niets,  zullen zij die grote massa helemaal kunnen verzadigen.

Beste broeders en zusters, ook vandaag is het Woord van God weer ten volle Blijde Boodschap voor ons, mensen van de 21ste eeuw. Het nodigt ons uit om onze ogen te richten op Jezus en met Hem zo verbonden te leven en te werken dat wij kunnen onderscheiden wat Hij ons vraagt. Neen, wij hoeven niet bezorgd te zijn. De Heer is bij ons en zorgt voor ons.

Reacties

Anoniem zei…
Wat een bemoediging, voor ons,'uitgeputte' arbeiders, die vaak een snelle 'kick' zoeken! Dank je wel, Nikolaas, voor deze overweging.

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj