Drie - Een


Homilie op het feest van de heilige Drieëenheid
Waar of niet waar? “Het eigene van christenen is dat ze geloven in God.” Als ik een precies antwoord wil geven op de vraag naar de eigenheid van het christelijk  geloof moet ik zeggen “niet waar”. Uiteraard geloven christenen in God. Maar het godsgeloof is niet het eigene van de christenen. Dat geloof in de ene God delen we namelijk  met de andere monotheïstische godsdiensten.
Wat is dan wel het eigene aan de christenen? Dat we geloven in Jezus Christus? Dit is een stap in de goede richting. En wel een belangrijke. Maar het is nog onvolledig. Het eigene van ons christenen is dat we geloven in de Drieëne God: Vader, Zoon en Geest. De kern, het absolute hart van het christelijke dogma is het dogma van de Triniteit.
Eigenlijk is het christelijke dogma heel beperkt. Alles samen niet meer dan enkele bladzijden. Er is ongeveer 1000 jaar aan gewerkt door duizenden theologen, de kerkvaders genoemd. Het zijn geen gebeden, laat staan gedichten. Het gaat over uiterst bondige kapstokken, kurkdroge formuleringen, op het raakpunt tussen filosofie en theologie,  waarin de Kerk de kern van het christelijke geloof heeft vastgelegd; eens en voorgoed. Om te vermijden dat  men ooit zou afdwalen van het fundament van de historische openbaring die heeft plaatsgevonden in Jezus. Elk tijdperk staat dan voor de uitdaging om die beknopte en abstracte bewoordingen te interpreteren en te vertalen in de woorden, beelden en ervaringen van de steeds veranderende cultuur.
Naar waar verwijst dan het dogma naar de Drievuldigheid? Het verwijst naar de aanwijzingen in de Schrift dat God één is en tegelijk meervoudig.  De kerkvaders hebben dit proberen uit te drukken door te stellen dat er één unieke goddelijke natuur bestaat en dat deze ene goddelijke natuur gedeeld wordt door drie unieke personen: drie onherleidbare wijzen waarop God volledig God is: Vader, Zoon en Geest. Een beetje zoals zoals wij ervaren dat er één menselijke natuur is, en dat elke individuele persoon op een unieke wijze vorm en inhoud geeft aan die menselijke natuur.
Deze drie goddelijke personen staan met elkaar in relatie, een relatie van liefde.  God is liefde. Maar op je eentje kan je geen liefde zijn. Je kan niet enkel maar jezelf beminnen. Om echt liefde te kunnen zijn, moet onze God dus wel meervoudig zijn.
Wat leren de lezingen van vandaag ons over het leven, over de dynamiek van de Drie-eenheid? Er zit inderdaad een rode draad doorheen de drie fragmenten die we hoorden. Theologen noemen dit de “inhabitatio” of de  inwoning” . Wat wil dit zeggen?

De Drieëenheid is niet enkel iets dat ver van ons bed staat;  een God in den hoge, los van onze werkelijkheid. Laten we de teksten wat van dichterbij bekijken.

ð Och HEER,  trek met ons mee”, hoorden we Mozes vragen.

ð Paulus groet de Corintiërs met de woorden:  De genade van de Heer Jezus Christus, de liefde van God en de gemeenschap van de heilige Geest zij met u allen”.

ð En in de lezing uit Johannes hoorden we Jezus zeggen dat de Vader zijn Zoon naar de wereld heeft gezonden.

Op drie verschillende wijzen hoorden we dat God naar ons mensen toekomt. Als christenen geloven we dat God in Jezus helemaal in de mens is komen wonen. Dat de Vader en de Geest innig verbonden waren met Jezus, ook met de mens Jezus.

Welnu, de inwoning of de inhabitatio van de Drieëne God betekent dat onze God bij élke mens wil inwonen. God verlangt om, zoals Hij dat bij Jezus gedaan heeft, in elk van ons zijn intrek te nemen. Niet om ons te overheersen. Wel om ons bij te staan in wat we het meest verlangen:  leven en liefhebben. Geloven in de Drieëne God is een uitnodiging om ons toe te vertrouwen aan de Vader, om  biddend te luisteren naar de stem van de Geest en om met de Zoon in de Wereld te leven  vanuit het Evangelie.

Neen, we hoeven niet bang te zijn. Niet voor de crisis in de Kerk, niet voor onze eigen onmacht en ons klein geloof. Theresia van Lisieux stelde vast dat haar handen helemaal leeg waren. Dat ze uit zichzelf niets kon. Samen met de kleine Theresia nodigt God ons uit om ons in geloof en vertrouwen actief  en helemaal aan Hem toe te vertrouwen. Hij zal ons de weg tonen en samen met ons de weg bewandelen.

Ik wens u een mooi feest van de Drieëenheid toe.

Reacties

Anoniem zei…
Dit is een mooi artikel!
Dank je wel!!
martine

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj