Jonge christenen (8)

Onlangs hield ik een voordracht over “Bouwen aan de Kerk van morgen. Geloofsvorming voor en met jongeren vandaag”. Ik gaf er een profielschets van jonge christenen vandaag en enkele aandachtspunten voor jongerenpastoraal. Graag deel ik in een aantal afleveringen mijn reflectie met u.

9. Het is geweten dat voor een significant deel van de jonge priesters en religieuzen de ervaring van de WJD een mijlpaal geweest is in hun beslissing om in te treden. Analoge verhalen kunnen worden verteld over andere jonge christenen. Toen in 1997 de WJD plaats vonden in Parijs, was er een officiële verklaring van de Vlaamse katholieke jeugdraad om zich te distantiëren van dit initiatief van de institutionele Kerk. 15 jaar later, voor de uitgave in Madrid, zijn de WJD de absolute prioriteit voor de Vlaamse IJD.



Meer dan ooit geldt dat jonge christenen er nood aan hebben om samen te komen met gelijkgezinde generatiegenoten, om mekaar te dragen, om samen, in veiligheid en vertrouwen, te vieren, te delen, zich te vormen …


Dit is uiteraard van alle tijden. En we vinden hetzelfde terug buiten de Kerk. Bij jonge en minder jonge mensen (muziekfestivals, sportieve evenementen …) zie je de laatste jaren een groeiend verlangen om samen te zijn en tijd door te brengen in zo groot mogelijke groepen van gelijkgezinden en op te gaan in de massa.


Tegelijkertijd merk je een groeiende nood om persoonlijk beluisterd te worden. Het eigen verhaal, de intieme verlangens, twijfels en kwetsuren vragen bijzondere aandacht en ruimte.


10. Het vanzelfsprekende sociale christendom is, zeker wat jongeren betreft, zo goed als verleden tijd. Christen zijn is vandaag in heel sterke mate het resultaat van een persoonlijke keuze.


 Er zijn jonge christenen die het geloof ontdekken binnen de familiekring en die daar dan vervolgens ook zelf en bewust voor kiezen.


 Je hebt ook nogal wat jonge christenen voor wie hun keuze voor het Christus het gevolg is van een persoonlijke bekering, nalv een toevallige ontmoeting, een traumatische gebeurtenis, een onverwachte zin-ervaring, een min of meer intense Gods/Christus-ervaring …


Het gaat hoe dan ook over kleine aantallen, vaak relatief geïsoleerde individuen. Hun authenticiteit en onbevangenheid kunnen groot zijn. Vaak, in het bijzonder als het over bekeerlingen gaat, kennen ze weinig of niets van de grote christelijke Traditie, over de Schrift of over de Kerk.


 Een jezuïet -novice (bekeerling ) ging, enkele maanden na zijn intrede, naar de novicenmeester toe en stelde hem een vraag: “Dat kastje in de kapel, net achter het altaar, waar altijd een kaarsje voor brandt, waartoe dient dat eigenlijk?

Delen