Schoonheid

De vasten is een tijd van bekering. Bekering tot God. Uitnodiging om Hem ten volle Schepper te laten zijn en om toe te laten dat al zijn schepselen duurzaam delen in zijn schoonheid.

Zijn wij bereid om in te gaan op deze dringende oproep? Voor onszelf, voor onze kinderen, kleinkinderen, achterkleinderen …

Of kiezen we er, wetens willens, voor om alles nu zélf op te peuzelen?

Reacties

Anoniem zei…
Hoe kom je te weten of de keuze (bv. in vorm van respect voor de natuur)verantwoord is of niet. Hoe het evenwicht bereiken tussen aandacht voor het andere (de natuur bv.) en aandacht voor zichzelf (zichzelf wat gunnen)?
Je vraagt ligt een beetje om mijn maag. Waar trek je de grens om te zeggen "dit is ascese leven" en "dit is er over"?
Graag jouw reactie.
Dank voor deze pertinente vraag en opmerking. Ik zou hieromtrent twee dingen willen opmerken.

1. De vraag maakt ook mij ongemakkelijk. Dat is ook de reden waarom ik ze stel. Want als een vraag stoort kan het wel eens een goede vraag zijn. En een goede vraag heeft vaak geen makkelijk antwoord.

2. Als element van antwoord zou ik graag een grote autoriteit inroepen, niemand minder dan Emmanuel Kant. Deze geeft als richtlijn voor het goede handelen zijn fameuze "kategorische imperatief". Een moeilijk begrip dat eigenlijk vrij makkelijk kan worden vertaald in mensentaal:

"Handel steeds zo dat de leidraad van je handelen ook kan gebruikt worden door al de andere mensen als leidraad voor hun handelen". Ik zou hier aan toevoegen voor de milieuproblematiek: zowel op korte termijn als op lange termijn.
Anoniem zei…
Dank voor je antwoord. Ik merk echter dat mensen soms zeggen "in vrijheid" te handelen waarbij mijn geweten knaagt als ik dezelfde handelingen stel.
De uiterlijke vormgeving van een handeling is niet normerend maar aan het effect van ons handelen op het materiële (de natuur bv.)kunnen we toch niet voorbijgaan. Milieuverantwoord handelen is ontzettend moeilijk.

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj