Dank


Aan elk huis in het dorp zie je aan het venster hun foto prijken. En aan de gevel van het dorpsschooltje waar ze wonen hangt de foto in reuzenformaat. De 4 laatste zusters van het klooster zullen weldra het dorp verlaten. De foto legt zonder woorden uit waarom deze vier dames hun moederklooster gaan vervoegen.

De pastoor wist me te vertellen dat de dankbaarheid van de mensen heel groot is. Tientallen jaren van dienstbaarheid, aanwezigheid, gebed, beschikbaarheid. “We zullen ze missen”.

Eigenlijk zijn ze onvervangbaar, die zusters. Gewone vrouwen. Met hun goede kanten en hun schaduwkanten. Uiteraard. Maar doorheen hun toewijding, eenvoud en trouw geloof, jarenlang, levende getuigen van Gods grote liefde.

Wat een geluk dat in dat dorp die dankbaarheid zo geuit kan worden.

Reacties

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj