Wortels

“In Hem die doorgedrongen is tot de dood, bouwen de nieuwe krachten een nieuwe aarde vanuit het hart van de wereld.

In het allerdiepste is de werkelijkheid reeds overwonnen, de banaliteit, de dood en de zonde. Maar we hebben nog dat beetje tijd nodig - dat we de geschiedenis ná Christus noemen - vooraleer we overal, en niet alleen in zijn lichaam, kunnen zien wat er werkelijk gebeurd is.

Het zijn niet de symptomen aan de oppervlakte van de wereld die Hij is beginnen genezen en omkeren. Maar wel de diepere wortels. Daarom denken wij, mensen aan de oppervlakte, dat er niets is gebeurd.

Want de stromen van lijden en van schuld blijven verder vloeien. Daarom veronderstellen wij dat de bron waaraan zij ontspringen nog niet is stilgelegd. Het kwaad vormt nog steeds rimpels in het gelaat van de aarde. Daarom veronderstellen wij dat diep in het hart van de werkelijkheid de liefde gestorven is. Maar dat alles is schijn; ook al verwarren we het met de werkelijkheid van het leven.

De Verrezene leeft in de onopvallende inspanningen van alle schepselen. Zonder het te weten spannen deze zich in om deel te hebben aan de verheerlijking van zijn lichaam. Hij is aanwezig in elke traan en in elke dood. Net zoals de blijdschap en het leven. Wanneer het lijkt dat ze sterven, zijn ze net aan het overwinnen. Daarom is het dat wij, kinderen van deze aarde, haar moeten beminnen. Ook al is zij nog steeds gruwelijk en pijnigt zij ons met haar gebreken en met haar onderwerping aan de dood.”

Karl Rahner sj