Onwelvoeglijk?

Hans is een jonge vijftiger. Hij heeft een leidinggevende functie in een grote maatschappelijke organisatie. Onlangs was hij met een aantal collega’s uit andere bedrijven op zakenlunch. Het gesprek ging over “wat ga ik deze avond doen?”. Elkeen kwam aan de beurt. De een ging golven, een ander ging naar een concert …

Toen Hans aan de beurt kwam vertelde hij dat hij die avond met zijn vrouw naar de “School voor geloofsverdieping” zou gaan. Meteen viel het gesprek stil. Het leek wel alsof Hans iets onwelvoeglijks had gezegd. Een van de tafelgenoten “durfde het aan” om Hans te vragen wat dit voor hem betekende. De rest van de maaltijd ging op in een geanimeerd gesprek over geloven, en wat dit betekende voor de een en de ander. Aan het einde waren allen het erover eens dat het lang geleden was dat ze nog zo’n boeiend en authentiek gesprek hadden gevoerd.

Geloof hoeft geen taboe te zijn. Je hoeft het niet op te dringen. Maar al te zorgvuldig zwijgen is geen zinvol alternatief. Er is honger. Meer en meer. En mensen kunnen maar eten van en verlangen naar de spijzen die hen aangeboden worden.

Reacties

Meest gelezen

Wat verrijzenis kan betekenen in de dierenwereld en in jouw leven - Adembenemende video

Waarom we stille zaterdag graag overslaan - de uitleg van Karl Rahner sj

Kan je vandaag nog in Jezus geloven zoals 2000 jaar geleden? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Over wassen van een aidszieke en Witte Donderdag - homilie Nikolaas Sintobin sj

De tenen van God (1/4)