Onthaal




Sinds de 13de eeuw zijn de Franciscanen aanwezig in het Heilig Land. In 1342 gaf de Paus hen uitdrukkelijk de opdracht om het Heilig Land te “bewaken”, de “Custodia”. Concreet betekent dit dat zij de zorg hebben voor de Rooms-katholieke aanwezigheid in het Heilig Land. Door de eeuwen heen hebben de Minderbroeders heel wat bijzondere plaatsen in het Heilig Land weten te verwerven en bewaren: in Nazareth, Bethlehem, aan het Meer van Galilea, en, uiteraard, in Jeruzalem.

Op dag van vandaag zijn er meerdere honderden franciscanen in Israël, van alle landen, rassen en talen. Hun bruine pij maakt ze makkelijk herkenbaar. Ze doen buitengewoon goed werk: onthaal van de pelgrims, onderhoud en restauratie van de plaatsen en gebouwen, vormingswerk, bedienen van de Palestijnse christenen …

Gisterenmorgen hebben we de laatste eucharistie gevierd van onze pelgrimstocht: de eucharistie van de Verrijzenis, in een zijkapel (van de Franciscanen!) van de Heiliggrafkerk, op enkele meters van de plaats die vereerd wordt als grafplaats van Jezus.

Daarna de bus in richting luchthaven van Tel Aviv. Maar niet vooraleer een uitvoerige ontmoeting te hebben in Emmaüs met een Franse Benedictijn. “Frère Olivier” maakt deel uit van een gemeenschap van 9 monniken een beetje buiten Jeruzalem. Hun apostolaat, in de lijn van de regel van Benedictus, is het onthaal. Zij hebben in het bijzonder veel contact met joden en moslims. Frère Olivier vertelde ons heel wat anekdotes over wat dat onthaal concreet kan betekenen. Het maakte meteen duidelijk hoe het komt dat hij, in een land waar de spanningen en de verdeeldheid de laatste jaren exponentieel zijn toegenomen, kan blijven geloven in de zinvolheid van deze benedictijnse aanwezigheid.

“Als christenen moeten wij blijven hopen”.

Reacties

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)