Vreugde

Ik heb me duidelijk vergist. Maar goed ook.

Deze morgen bij de tandarts geweest. Een al wat oudere man. Ik schat dat hij al minstens 40 jaar dag in dag uit aan tanden werkt. Weinig opwindend, zo dacht ik.

En toch, de tandarts, nadat hij mijn tand verzorgd had, wist met zijn vreugde en fierheid bijna geen blijf. Niet dat mijn tand hem voor zo’n onwaarschijnlijke uitdaging geplaatst had. Maar gewoon, zo vertelde hij met een brede glimlach, de voldoening van een goed uitgevoerd werk. Ik houd echt veel van mijn job, zei hij, bij het betalen.

Ja, roeping bestaat. In alle mogelijke vormen. En het uiteindelijke merkteken is steeds hetzelfde: vreugde.

Reacties

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj